ถ้าพูดถึงการ์ตูนผู้ใหม่มักจะบอกว่าไร้สาระ แต่สำหรับเด็กๆและวัยอย่างเราๆก็คงบอกว่าอ่านแล้วสนุก เราคิดว่าที่ผู้ใหญ่คิดแบบนั้นเพราะเวลาอ่านคงมีความรู้สึกและความคิดไม่เหมือนกัน และสิ่งที่ไม่เหมือนกันนี่แหละคือสิ่งที่ทำให้เด็กอ่านการ์ตูนสนุกกว่าผู้ใหญ่
ซึ่งก็คือความคิดแบบเด็กเด็็กนั่นเอง คือ
1. ความคิดแบบเพ้อฝัน
ความคิดแบบที่ไม่ต้องมีเหตุผลมากมารองรับ แบบเวทย์มนต์เพ้อฝัน ทำให้ยอมรับกติกาในการ์ตูนได้ง่าย
2. ตัวเองเปนศูนย์กลาง ทำให้สวมบทบาทเป็นตัวการ์ตูนได้ง่ายเพราะคิดว่าเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นมีผลจากตัวเอง
3. เหตุการณ์ 2เหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นมีผลต่อกัน เช่น เด็กไม่ทำการบ้าน แล้วพ่อตื่นสาย ผู้ใหญ่จะคิดว่าสองเหตุการณ์นี้ไม่เกี่ยวกัน แต่เด็กจะคิดว่า การที่เขาไม่ทำการบ้าน ทำให้พ่อตื่นสาย (ประมาณนี้ละมั้ง) นี่ทำให้อ่านการ์ตูนจากช่องไปช่องนึงได้รู้เรื่อง
4. อันนี้สำคัญ คือการคิดว่าสิ่งใดที่เคลื่อนไหวได้มีชีวิต เช่นการคิดว่าของเล่นต่างๆมีชีวิต การเล่นกับตุ๊กตาที่เคลื่อนไหวไม่ได้โดยไม่เบื่อเส้นเคลื่อนไหวในการ์ตูนนำสายตา ทำให้ภาพดูแล้วเคลื่อนไหว เหมือนมีชีวิต
แต่ผู้ใหญ่ก็สามารถอ่านการ์ตูนให้สนุกได้หากมีกระบวนการคิดเหล่านี้อยู่
ปล.ใครไม่เห็นด้วยก็เม้นท์ได้น้า
Saturday, February 2, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
โ ห ศาสตร์แห่งการ์ตูน
มันคงขึ้นอยู่กับว่าอ่านอะไรด้วยแหละ การ์ตูนที่ดีควรทำให้เรารู้สึกเองนะ
โอ้ว สุดยอด ชังวิชาการจริงๆ
การอ่านของเรา คือ อ่านๆไปเถอะ
อย่าไปคิดมาก อ่านเเก้เคียดๆ ฮะๆ ไม่ได้จำชื่อเเหละ
มันเยอะง่ะ จำคราวๆ เอา งิงิ อ่านเเบบ เปลืองตังไม่คุ้ม
อ่าน ผ่านๆ ไป เเล้นง่ะ
ท่านมหา อ่าน Mar ไช่ม่ะ เเล้วอ่านเรื่องอื่นอีก เป่าหรอ
เผื่อ จะ ยืมอ่านมั่ง ฮะๆ
ปล. การ์ตูนขอเเนะนำ โยสึบะ มัน น่ารักดีเเบบ
ความใสซื่อของ เด็กง่ะ น่าร้าก ~
Post a Comment